Zonder dat mensen echt het gesprek met mij persoonlijk aangingen kreeg ik regelmatig tussen neus en lippen door te horen dat men niks had met spiritualiteit. Alsof ze het ergens heel spiritueel vonden wat ik deed de afgelopen jaren maar dat toch liever niet direct met mij wilden bespreken. Oké, prima. Maar…wat bedoel je daarmee zodra je dat zegt? Wat versta jij zelf dan onder spiritualiteit?Gelukkig werd deze vraag ook regelmatig wel direct aan mij gesteld. Mijn antwoord op deze vraag is altijd dat ik spiritualiteit ervaar als de volledige verantwoordelijkheid over jezelf nemen. Daardoor is mijn leven de afgelopen jaren compleet veranderd. Ik herstelde van een chronische ziekte, veranderde van baan en tal van andere positieve veranderingen vonden plaats. Ons hele leven krijgen we goedkeuring van onze omgeving, onze ouders, onze leerkrachten, onze collega’s, onze partners, onze familie etc. Zo lang we ons gelukkig, energiek, gewaardeerd en gezond voelen is alles oké. Dat veranderd zodra er iets niet meer op rolletjes loopt. Zodra er op wat voor manier dan ook ongemak, onvrede, ergernis, verdriet, energie verlies of zelfs ziekte ontstaat zijn we snel geneigd met de vinger naar de ander te wijzen. Het ongeluk word dan veroorzaakt door je partner, je leidinggevende, het management, de opmerking van je ex, etc, etc. Zodra er ziekte ontstaat leggen we vaak de volledige verantwoordelijk neer bij onze arts of specialist. Hij is degene die je een pil of behandeling geeft zonder dat jij wezenlijk veranderd. Maar wie is er echt verantwoordelijk over jou en jouw welzijn? Juist… er is maar één persoon in jouw leven die weet wat jij nodig hebt, die jou alles kan geven wat je nodig hebt. Die persoon ben jij zelf. Spiritualiteit staat voor mij gelijk aan de verantwoordelijkheid en de regie nemen over je eigen geluk en je eigen gezondheid. Stoppen met de schuld van jouw ongemak bij anderen neer te leggen. Niet langer met je vinger wijzen naar je opvoeding, naar je partner, naar je baas of wie dan ook. Maar in plaats daarvan kijken naar jezelf, naar waar die pijn, dat ongemak of die ziekte vandaan komt en wat je daarvoor nodig hebt om het te veranderden. En ik kan je zeggen dat dat alles behalve zweverig isDat dat absoluut niet soft en cozy is. Dat het juist soms heel zwaar, mega confronterend en zelfs eenzaam is. Dat je daar ook helemaal geen wierook of harem broek voor nodig hebt. Wat je wel nodig hebt is lef, doorzettingsvermogen en de bereidheid om zelf stappen te zetten. Jezelf kennen, weten wie je bent, wat je nodig hebt en daar volledige verantwoordelijkheid voor nemen is voor mij de basis van spiritualiteit ♡
