Weet jij hoe een blauwe aardbei smaakt? Nee? Waarom niet? Omdat je hem nog nooit geproefd hebt.Klinkt logisch toch! Dat je pas weet hoe iets smaakt zodra je het zelf gegeten hebt. Hetzelfde geldt voor gevoelens en emoties. Met regelmaat worden we persoonlijk geraakt in het contact met de ander. We menen exact te weten waar de gedragingen bij die ander vandaan komen, waarom het gedrag van die ander zo vervelend of zelfs irritant is. We menen te weten wat er in die ander omgaat. En… menen zelfs dat we weten hoe die ander moet veranderen om het op te lossen. We vullen vanuit eigen perspectief in waarom die ander zo reageert. Maar waarom weten we dat? Hoe weet je dat eigenlijk zo goed? Een mooi gezegde: “if you get it, you’ve got it”, doordat je het hebt begrijp je het. In het contact met de ander wordt er iets blootgelegd wat ook bij jezelf nog aanwezig is. Anders is er geen herkenning mogelijk. Het belangrijkste is te beseffen dat we niks buiten onszelf kunnen veranderen. Er valt niks buiten jezelf op te lossen. We kunnen alleen onszelf veranderen. Zodra we geraakt worden in de verbinding met de ander worden we uitgenodigd om te kijken wat er in ons zelf nog onopgelost is. Wat leeft er nog in ons? Wat mogen we zelf nog aandacht geven? De kunst van heling en de weg naar jezelf zit erin dat je stopt met het naar buiten jezelf kijken. Niet langer wijzen naar anderen. Niet langer de ander trachten te veranderen. Maar kijken wat je zelf nog op te lossen hebt. Zodra je stopt met het naar buiten wijzen en echt gaat beseffen dat jij zelf geraakt wordt op een punt, dan pas kun je het op gaan lossen. Is het makkelijk? Zeker niet. Maar als je hiermee gaat spelen wordt het leven steeds makkelijker en leuker. En soms… valt het even niet mee. Dat is ook oké. En… het allermooiste is: alles waarin je de ander waardeert, respecteert of zelfs bewonderd zijn ook delen van jezelf. Want…. if you get it, you’ve got it!!
