5 jaar gelden belandde ik na jaren van ziek zijn en veelvuldig lichamelijk onderzoek en diverse revalidatietrajecten op de paaz afdeling (psychiatrische afdeling algemeen ziekenhuis). Daar verbleef ik 5 maanden aaneengesloten. Omdat er geen aantoonbare medische verklaring was voor mijn continue zenuwpijnen werd de oorzaak uiteindelijk (of dan maar) in de psyche gezocht. Ik stond er versteld van hoeveel theorieรซn men met het hoofd kan bedenken als oorzaak voor klachten. Mijn pijnen zouden verband hebben met mijn perfectionisme, met de vroege dood van mijn vader, met een sluimerende depressie of nee, toch een conversie stoornis. Ik stond erbij en ik keek ernaar. Artsen, psychologen, maar ook (vooral) de omgeving wisten vaak feilloos wat de oorzaak was van mijn klachten. En voor mij….. Voelde niks van dat alles als waarheid. Ik kon me er niet mee verbinden. Het voelde niet kloppend. Dat maakte dat ik bleef zoeken naar antwoorden, naar iets wat echt resoneerde met wat ik diep van binnen voelde. Los van alle goed bedoelde diagnoses, medicatie voorschriften, adviezen en meningen. Wat me het meest verbaasde was dat “je gevoel volgen” in veel gevallen ontmoedigd wordt. Luister maar naar “de deskundigen”. Maar wie is werkelijk de deskundige over jouw lichaam, jouw mind en jouw gevoel…. Exact, jij zelf!!! Alleen jij zelf beschikt over de informatie wat goed is voor jou. En al die tijd dat ik in het ziekenhuis lag werd onderstaand nummer veelvuldig gedraaid op de radio “want zo lang als ik leef geloof ik in mijn eigen weg”. Het voelde continu als een aanmoediging. En dat ben ik blijven doen. Op dat moment nog geen idee hebbende wat dat dan daadwerkelijk betekende, maar steeds stap voor stap meebewegen in dat wat zich ontvouwde. Mijn eigen-wijze-weg blijven volgen met als resultaat volledig herstel! Veel mensen voelen (diep) van binnen ergens dat stemmetje. Dat stemmetje wat je verteld wat het beste voor je is, je hart sneller laat kloppen, dat stemmetje dat zegt dat het tijd is voor verandering, dat het tijd is om nu echt te gaan voor een andere baan, te kiezen voor meer vrijheid, die gezondere levensstijl of die liefdevolle relatie. En toch…. Plopt dan ook vrijwel meteen die saboterende stem op. Die stem die ervoor zorgt dat je direct aan het twijfelen slaat. Die zich afvraagt of je dat wel kan, of dat niet heel stom of raar is als je echt je gevoel gaat volgen. Ook ploppen er vaak meteen angsten op. Soms zijn we bang voor de mening van anderen, bang voor afwijzing, bang om anderen te kwetsen of misschien zelfs bang om mensen kwijt te raken zodra we onze intuรฏtie volgen. Maar weet je… Met je hart volgen kun je geen fouten maken of misstap zetten. Zo ontstaan oorlogen ook nooit door het volgen van je hart. Stel je eens voor hoe de wereld eruit zou zien als we gaan leven vanuit ons hart en juist wรฉl naar ons gevoel luisteren? En hoe zou jouw leven eruit zien als je dat gaat doen? Spannend…zeker. De moeite waard… absoluut โก
https://youtu.be/iVBffouPBjk
